پژمان جوزی از سازنده هایی است که ساختمان هایش به فینیشینگ نهایی تر و تمیز و انجام پروژه های با کیفیت ناخته شده هستند.
پروژه های قبلی پژمان جوزی با سبک معماری کلاسیک بودند. اولین ساختمان مدرن پژمان جوزی بعد از ساختمان های گوهرصحرا، ساختمان کامران، شامل 10 طبقه 10 واحدی است.
طراحی معماری این ساختمان توسط بهرام کلانتری و کورش دباغ (گروه معماری آراد) انجام شدهاست.
کانسپت طراحی پروژه از تعدادی مکعب تشکیل شده است که در عمل تبدیل به تراس های دبل هایت و قابهایی که هردو طبقه را در میان میان میگیرند شده است.
طراحی مشاعات پروژه کامران فرشته:
پس از ورود با یک لابی مینیمالیستی(کمینه گرا) مواجه میشوید. یک کانتر ساده و لوستر های رز گلد و مجسمه انتزاعی مردی که فکر کنم یک (جگر!) بزرگ را در بر گرفته است.
کف لابی با سنگ های اسلب بزرگ فرش شده است. لابی بزرگ و خالی با مبلمان کم فضای جالبی ایجاد کرده است. یک لانژ و فضای تفریح چند پله بالاتر قرار گرفته است. دلیلی بالاتر رفتن لانژ سرگیر نشدن رمپ است اما در نظام معماری مشاعات جا افتاده است.
دکوراسیون داخلی مجموعه را خرمی روز انجام داده است. سالن اجتماعات و استخر در طبقه زیر زمین قرار گرفته که با توجه به شیب و ظرفیت زمین استخر مشرف به یک تراس و نور گیر است. ساختمان کامران تغریبا حیاط قابل استفاده ای ندارد (رمپ قوسی شکل و اختلاف ارتفاع باغچه ها عملا فضای قابل استفاده ای نیست).
نظام معماری و طراحی پلان ها:
ساختمان 10 طبقه تک واحدی بالای همکف است. هر طبقه یک واحد 530 متری است.
اتاق خوابها (زون خصوصی) در نیمه جنوبی و سالن و فضای نهار خوری در نیمه شمالی قرار دگرفته . در مرکز نهار خوری نیمه محصوری قرار گرفته که از یک طرف با آشپزخانه بصورت محدود کار میکند و از طرف دیگر با سالن بصورت مستقیم ارتباط دارد. این پرداخت جداگانه به فضای نهار خوری در ساختمانهای دیگر کمتر به چشم می آید دور فضای نهار خوری یک فضای چرخش کامل بوجود ا»ده است. البته به نظر میرسد اگر ارتفاع دیوار کمتر بود (دیوار تا زیر سقف نمی رفت) نور فرصت نفوذ بیشتری به عمق پیدا میکرد.
فضای نشیمن تماشای تلویزیون( به عنوان یک فضای نیمه خصوصی) در ضلع شرقی قرار گرفته است.
خواب مستر اصلی به تراس با ابعاد متناسب دسترسی دارد و در حمام مستر جاگیری مناسبی برای وان در نظر گرفته شده است.
دو پله فرار در ضلع غربی قرار دارندکه پله جنوبی با داخل واحد و پله شمالی با راهرو کار میکند.
آشپزخانه درکنج جنوب شرقی و در مجاورت نشیمن قرار گرفته است. مطبخ مجاور آشپزخانه هم فضای نسبتا بزرگی دارد.
تراس بزرگ مجاور سالن پذیرایی با دست انداز شیشه ای بصورت دبل هایت (دو طبقه برای هر واحد) قرار گرفته است.
طبقه 9 و 10 یک طبقه به عنوان پنت هاوس مجموعه است. پله گرد و وید مرکزی طبقات 9 و 10 را به هم وصل میکند. عمده اتاق خوابها و یک نشیمن در طبقه پایینی و سالن، تراس و استخر در طبقه دهم قرار گرفته است.
معماری داخلی واحد:
فضاهای مینیمال با سنگفرشی از اسلبهای بزرگ فرش شده است. سنگ انتخاب پایدار تری نسبت به سرامیک است و رگه های خاکستری آن با دیوارهای خالی و ساده انتخاب مناسبی به نظر میرسد.پنجره های قدی سالن قابل باز شدن ایجاد ترکیب سالن و تراس در فصول مناسب است. ترکیب روکوب چوب تیره رنگی دور نهار خوری قرار گرفته است و همانطور که در سطور بالا به آن اشاره شد شاید نفوذ نور بیشتر با کاهش ارتفاع دیوارها امکان پذیر بود. ارتفاع زیاد درها (ارتفاع تا زیر سقف) از نکات جالب معماری داخلی است و در کمدها با شیار (بجای دستگیره های متعارف) است. قرنیز ها بیرون زده هستد و شاید همباد بودن آنها با گچ دیتیل(جزئیات) مناسب تری بود. در کل فینیشینگ تر و تمیز و خلوص سطوح فضای جالیبی ایجاد کرده است. دید مناسبی به فضای سبز مجاور سالن و عدم وجود مانع بصری (شیشه های گسترده آلومینیومی و دست انداز شیشه ای) باعث کمرنگ شده مرز درون و بیرن شده است.
