خلاصه جلسه قبل
A. ابتدا گرداوردی ازبیلت وضع موجود و سپس شروع طراحی و اجرا .
B. بیان چهار آیتم اجرایی
• معماری
• سازه
• مکانیک
• الکتریکال
C. هماهنگی سازه با معماری و االکتریکال و مکانیک اجباری است زیرا با یکدیگر از ابتدا تا انتهای پروژه در ارتباط هستند و بر یکدیگر تاثیر می گذارند .
D. حضور تیم BIM از اول تا انتهای پروژه اجباری است تا نواقص معلوم شود و سعی در حل آنها به هم آید .
E. مشخصات فنی متریال ها باید مشخص شود و کیفیت ثابتی در طول پروژه داشته باشند تا انجام آن ها به صحیح ترین حد ممکن برسد .
F. استفاده از سیستم ها و متریال های مدول شده مانند کناف و …
G. تولید برخی متریال ها میتواند ممکن بوده و سبب برند سازی شود .
H. شناخت ضعف ها و ایراد ها در پروژه های اجرا شده و در حال اجرا و سعی در رفع آنها . مانند ضعف در پرت مصالح.
I. بعد از اجرای سازه، بخش معماری شروع می شود که شامل یکرگه کردن دیوارچینی ( بخش سفت کاری ) که شامل دیوارچینی، نصب فریم ها و کف سازی و بعد از آن به تیم نازک کار می رسد .
نکته بخش سفت کاری که همان دیوارچینی شاقول می باشد بسیار مهم بوده که اجرای صحیح تمام مراحل بعد از آن به آن بسته است.
بیشتر بخوانید : کلیات و مبانی وال پست ها
ادامه مبحث وال پست
( مبانی اولیه وال پست در جلسه قبل )
ناظر های عالیه – سازمان تجهیزمدارس و وزارت بهداشت ابلاغیه های خاصی دارند که برای مثال اطراف تمامی بازشو ها باید در سازه در دو طرف خود وال پست داشته باشند . حتی اگر با فاصله 20 سانتی متری از کنار یکدیگر قراربگیرند.
قلق گیری های اجرایی
وال پست های فلزی در بسیاری قسمت ها دست و پا گیر می شوند . اولین آنها در تاسیساتی است که از داخل دیوار ها عبور میکنند که ضخیم ترین و مهمترین آنها تاسیسات فاضلاب و درین ها ( Drain )میباشند.
تاسیسات فاضلاب و ارتباط آنها به وال پست
دو نوع ونت وجود دارد، کف خواب ها و توالت ایرانی و فرنگی و کفشور ها افقی هستند و دیگری روشویی ها و فلاش تانک ها و توالت وال هنگ هستند که از سر خود به طور عمودی ونت می گیرند .
بحث دیگر ورودی لوله های آب می باشد که به طور سنتی درمحل خروجی آب در دیوار شیاری وارد میکنیم ( حداقل ابعاد لوله های ورودی آب به اندازه لوله های 4 اینچی، که 110 میلی متر می باشد، هستند . ) . اگر دیوار 20 سانتی متری باشد تقریبا نصف دیوار از بین می رود . دیوار اگر ۱۰ سانتی و یا پارتیشن باشد به کل از بین خواهد رفت.
در این باره سازمان برنامه و بودجه ابلاغ عمومی نداشته اما در برخی پروژه ها خواسته می شود که مکان دقیق Core ها مشخص شده و اول اجرا شوند . سپس دیوار چینی انجام پذیرد و بعد از آن، دو طرف با ناودانی ها بسته شده ( دو ناودانی به یکدیگر متصل نبوده ) و غلاف گذاری میکنیم ؛ سپس تاسیسات از آن عبور میکند .
حسن این کار بدینگونه بوده که در حین تنش دیوار، هیچ وقت هیچ فشاری به لوله تاسیساتی متنقل نشده و از بین نمیرود .
نکته قلق گیری اجرایی
اگر قطر لوله ۱۱۰ باشد، فاصله مشخص شده بین 2 وال پست، میتواند حدقل 12 سانتی متر باشد . اما این کار عملی نبوده زیرا در زمان اجرای وال پست، به یک صفحه ( Plate ) با ابعاد 100 در 200 در 8 نیاز می باشد . به 2 انتهای صفحه مورد نظر 2 بولت مکانیکی کار می شود که اگر قطر هر بولت 10 میلی متر باشد، قطر محل بولت 12 بوده و در نتیجه با احتساب ضخامت جوشکاری مورد نیاز، آکس قرارگیری هرکدام حداقل 30 میلیمتر می باشد که با در نظر گرفتن ضخامت 110 میلیمتری Core، حداقل فاصله استاندارد 2 قسمت دیوار از یکدیگر 170 میلیمتر خواهد بود .
قطر پایه 110 میلیمتری عنوان شده، فقط برای ونت می باشد و در شرایطی که Core ها دیگری نیز از داکت ایجاد شده قصد عبور داشته باشند ؛ داکت ایجاد شده باید ابعاد کافی برای عبور تمامی آنها داشته باشد.
برای مثال اگر داکت ایجاد شده در پشت یک روشویی قرار داشته باشد، یک لوله ونت، 2 لوله تامین آب و ( به صورت فرضی ) یک لوله برق برای تامین انرژی سیستم Smart وجود خواهد داشت که عرض 170 میلیمتری پایه، برای تمامی Core های ذکر شده کافی نخواهد بود.
نکته لوله های عبور داده شده در داکت، با بست هایی به ناودانی ها متصل می شوند تا حرکت نداشته باشند.
پس از اتمام اجرای داکت، شکاف ایجاد شده در دیوارچینی باید به شیوه ای بسته شده و اجرای دیوار ادامه یابد.
روتین ترین شیوه انجام این کار، میلگرد گذاری با فواصل 40 سانتی متری یا 30 سانتی متری در این شکاف، قرارگیری رابیتز و سپس اجرای یک لایه سیمان بوده که در نهایت باید سطح بدست آمده در تمامی طول دیوار یکسان باشد تا پس از آن مراحل عایق گیری و نازک کاری به صورت معمول شروع شود .
اگر ناودانی های قرارگرفته در 2 سر شکاف، از قطر دیوارچینی بزرگ تر باشند ( شکل A )، سطح بدست آمده در انتهای مرحله اجرای سیمان یکدست نخواهد بود و مشکلات عدیدی را در این مرحله اجرا بوجود خواهد آورد . شیوه درست انجام این کار بدین گونه بوده که ناودانی های قرارگرفته در 2 سر شکاف، یک سایز از قطر دیوارچینی کوچکتر باشند ( شکل B ) تا با قرارگیری رابیتز ها در محل مشخص شده، سطح بدست آمده در این مرحله کاملا همسطح باشد.
وال پست های افقی و لوله های برق
وال پست های افقی باید به ازای هر 3 متر ارتفاع وجود داشته باشند. و عبور دادن لوله های برق از آنها علاوه بر ایراد فنی، اتلاف هزینه و وقت را نیز در بر خواهد داشت . وال پست های افقی اگر جایگزینی مناسبی در پروسه طراحی داشته باشند، در زمان اجرا مشکلات بسیاری در محل عبور لوله های برق بوجود را از سر راه برخواهند داشت .
برای پیشگیری از هرگونه مشکلی در ارتباط با وال پست های افقی و لوله های برق، وال پست افقی A باید حداقل 15 سانتی متر بالاتر از تراز سقف کاذب قرار گیرد تا فضای کافی برای عبور لوله های مورد نظر وجود داشته باشد .
وال پست دوم ( B ) باید با راهنمایی مهندس برق جایگذاری شود . برای مثال در نمونه بالا پریز خروجی برق در تراز 30 سانتی متری از سطح تمام شده قرار گرفته بنابراین وال پست افقی دوم میتواند مستقیما در تراز پایین تر از آن قرار بگیرد.
ورود تکنولوژی های نوین
نکات بیان شده برای ایجاد شکاف در دیوارچینی، تنظیم ارتفاع وال پست ها و در نظر گرفتن ضخامت دیوارچینی و … همگی از مشکلات استفاده از روش های ساخت و ساز سنتی بوده و استفاده از متریال ها و روش های ساخت و ساز نوین بسیاری از این مشکلات را برطرف می کنند .
استفاده از Drywall ها و سیستم های LSF یکی از بهترین و موثرترین روش ها برای پایین آوردن زمان ساخت و ساز و برطرف کردن بسیار مشکلات مانند عبور داکت ها و لوله ها می باشد .
Drywall ها تنوع بسیار بالایی درون خود داشته که به تعداد اندکی از آنها اشاره می کنیم :
• صفحات گچی Gypsum Board
• صفحات سیمانی Cement Board
• صفحات منیزیومی Magnesium Board
• صفحات ضد رطوبت Moisture – Resistant Board
• صفحات ضد آب Water Resistant Board
• صفحات مقاوم در برابر آتش سوزی Fire – Resistant Board
• صفحات دوستدار محیط زیست Eco – Friendly Board
• صفحات عایق صدا Sound – Proofing Board
لزومی به استفاده از پنل های از پیش تولید شده در این سیستم نبوده و با توجه به نوع کاربری و اهداف پروژه می توان پنل های MDF، سنگ های Slab و انواع شیشه ها را طبق نیاز طراحی و اجرا کرد .
سیستم های LSF به طور کلی شبکه ای متقاطع از عناصر فولادی می باشند که با توجه به نوع کاربری، مقاطع و ضخامت های مختلفی را دارا می باشند .
پروفیل های عنوان شده با توجه به طراحی خود می توانند در نقاط مختلفی، حفره هایی را داشته باشند تا با استفاده از آنها بتوان لوله های برق و آب ظریف را به راحتی در نقاط دلخواه عبور داد .
با توجه به تمامی نکات مثبت عنوان در ارتباط با سیستم های Drywall و LSF، این سیستم ها که قدمتی حداقل 40 ساله را در دنیا دارا هستند، در ایران تا به امروز استفاده گسترده ای ندارند . از دلایل این امر میتوان به چندین مورد اشاره کرد :
• عدم وجود تکنسین های کارآموخته
• گرانتر بودن قسمت سفت کاری ابنیه بر حسب متر مربع
هزینه مصالح و ساخت و پیاده سازی سفت کاری در این روش در مقایسه با روش های سنتی گرانتر خواهد بود اما زمان ساخت بسیار کمتر ( و در نتیجه هزینه نیروی کار بسیار پایین تر )، مقدار تولید زباله ساختمانی بسیار کمتر ( و در نتیجه هزینه بسیار پایین تر جمع آوری زباله، حمل و نقل و … ) در کل هزینه ساخت را در حدود 5% بالاتر از روش های ساخت سنتی قرار میدهد .
• بهره برداری متفاوت نسبت به مصالح سنتی
• تصور غلط در مورد عدم وجود عایق صوتی
دیتیل بالا ( ارائه شده توسط شرکت Knauf ) مربوط به دیوار 2 لایه Drywall می باشد که برای جداره جداکننده بین 2 واحد مسکونی و یا هر فضایی که نیاز به عایق صوتی داشته باشد به کار می رود . 2 لایه عایق صوتی پشم شیشه موجود در این پنل، حریم فضای خصوصی را تضمین می کند . در صورت نیاز می توان از فوم های تزریقی برای لایه عایق استفاده کرد که در صورت وجود Grade ضد حریق، استاندارد های حریق را نیز تامین خواهند کرد.
جداره های Drywall اجرا شده در ایران اکثرا طبق دیتیل های تایید شده نبوده اند و بدین دلیل اعتماد مردم بدین سیستم ها از بین رفته است . اما با اجرای درست آنها این اعتماد باز خواهد گشت و فواید استفاده از این سیستم ها نصیب اجرا کننده خواهد بود . از این موارد می توان به زمان اجرای بسیار کمتر، پیچیدگی بسیار کمتر در حین ساخت، امکان اجرای سرتاسری کف سازی قبل از اجرای دیوار ها، اجرای گونیای دیوار ها و افزایش متراژ مفید مسکونی اشاره کرد . تمامی این موارد در کنار هم باعث افزایش بازدهی ریالی سازنده و کیفیت بالاتر محصول نهایی می شود.
