- مهندس حسنخانی:
این تعریفی که شما ارائه دادید می توانید به عنوان یک سوال مطرح و اضافه شود، چرا که تعریفی از سیستم سازی است. در واقع سیستم پروسه ای را ایجاد می کند که خروجی یکسانی در برابر شرایط متفاوت دارد و شخص محور نیست.
- مهندس تبار:
بله، ما چند سال پیش از یک کمپانی[1] آلمانی نمایندگی گرفتیم که این شرکت در حدود 200 سال قدمت داشت و زمانی که مدیر کمپانی می خواست خودش را معرفی کند، نسل پنجم خانواده ای بود که این کمپانی را تأسیس کرده بود. ما در ایران خیلی کمپانی های کمی داریم که چندین نسل در آنها فعالیت می کنند.
در ساخت و ساز ساختمان ها، به دلایل مختلف به جای شرکت ها، اشخاص و پول در حال کار هستند و یک بحث مهم در این صنعت، بحث پول سازی آن است و با نگاه اقتصادی به آن نگاه می کنند و آن قدری که فکر و توان و برند در آن دخیل باشد، اتفاقات بیرونی در آن بیشتر دخیل هستند.
به عنوان مثال، این ساختمانی که با نوع تفکر خاص طراحی شده و کیفیت بالایی دارد، در نهایت کار سئوال می کنند که برای این ساختمان به نسبت ساختمان مجاور چند درصد خرید بهتر وجود دارد؟ میبینیم که حدود 20،30 تا 40 درصد بهتر می خرند و بعد در یک فرآیند تلخ اقتصادی، قیمت همه ساختمان ها 2برابر می شود.
در این شرایط که فردی بدون هیچ فکر خاصی و بدون هیچ مزیتی نسبت به سایرین ساختمانی را ساخته که حتی تخصص اصلی خودش هم نیست، بالاخره در این شرایط پولش 2برابر شده است. در کل به دلیل اینکه موارد متعددی در این صنعت وجود دارد، کمی کار سختی است که فضای کلی جامعه را بشکنیم و تلاش کنیم.
همچنین بخوانید: قسمت اول ایمن سازان فدک
- مهندس حسنخانی:
قبل از اینکه وارد مصاحبه شویم، سوالی دارم که از شما بپرسم.من شرکت های دیگری را که به عنوان سازنده هستند واکاوی کرده ام که نقاط ضعف و قوتی هم داشته اند و نمی توانیم بگوییم که همه در همه مراحل و جوانب بی نقص و کامل بودند.
ظاهراً این شرکت ها، برای شروع یک الگویی دارند، حتی شرکت های نفتی را به عنوان الگو تحلیل می کنند و یک سری کدها را برای خودشان تعریف می کنند و بعد از اینکه توانستند کمی تجربه کنند، اقدام به بومی سازی برای خودشان می کنند
. اصولاً گروه نکسا و ایمن سازه فدک، برای شروع کارهایش همچین متدی[2] را داشته است؟
- مهندس تبار:
نه متأسفانه تاکنون نداشته ایم. واقعیت این است که ما در شروع کار بر اساس داشته های خودمان و اطلاعات اندکی که داشته ایم شروع کرده ایم. یعنی به طور مثال، ما بررسی کردیم که همه در بازار چه کارهایی را انجام می دهند و بعد از آن بررسی به این فکر کرده ایم که ما چگونه می توانیم این کار را بهتر از بقیه انجام دهیم. در مسیر حرکت، در زمانی که پروژه هایمان در گروه نکسا قوی تر و بزرگ تر شد به این مسئله فکر کردیم که زمانی که 5 پروژه به طور همزمان در دست کار است، با همین الگوهای رایج ایران این پروژ ها را راهبری کنیم و اگر این پروژه تبدیل به بیست پروژه شود، چه روشی باید داشته باشیم؟
و بعد سوالی که ایجاد می شود این است که در تیم هایی که در سایر کشورهای جهان مثل مالزی، ترکیه، دوبی و کشورهایی که از دید ما قابل دسترس تر هستند، چگونه کار می کنند؟ کشورهای اروپایی و آمریکایی به دلیل اینکه صعنت متفاوتی با کشور ما دارند، مقداری الگو گرفتن از این کشورها سخت است و این موضوع برای ما بسیار دور است. در یک دوره، ما یکسری تحقیقاتی در رابطه با مجموعه هایی که بسیار سریع ساخته می شوند و نصبی هستند انجام دادیم، مثل فعالیت هایی که در چین انجام می شود. حتی ما در شرکت ایمن سازه فدک به این سمت حرکت کردیم که از آنها نمایندگی دریافت کنیم که آنها موافقت نکردند و در کل به دنبال بررسی این موضوع بودیم که قیمت تمام شده ساختمان به چه صورتی خواهد شد؟
در مورد ساختمان هایی که موقعیت آنها در بیابان و یا باغ است، یکسری از الگوهای جوابگو است، اما در مورد ساختمان هایی که که در بافت شهری قرار دارند و محدودیت زیادی برای آن وجود دارد، پس از بررسی ها و مذاکرات انجام شده، به این نتیجه رسیدیم که بسیاری از این الگوها برای بافت شهری و زمین های محدود پاسخگو نیست ولی اگر شاید طرح های مسکن مهر درست انجام می شد، از این ظرفیت ها به راحتی می توانستیم استفاده کنیم و تکنولوژی های صنعتی سازی و سبک سازی و سریع سازی را وارد کشور می شد.
اما در مورد ساختمان های متداول شهری که محدودیت های بسیاری برای آنها وجود دارد، این روش ها پاسخگو نیست. در دبی شرکت هایی که به نوعی این فضا را دارند مانند شرکت داماک[3] فرآیندهایی را طرح ریزی کرده اند که قابل پیروی است، در صورتی که توان فنی آنها آنقدر بالا نیست و توان فنی ما از آنها بالاتر است که اگر بتوانیم بر این اساس ساختارهای مشابه آنها را ایجاد کنیم و عملاً صفر تا صد این فرآیند را داشته باشیم، می توانیم توسعه پیدا کنیم.
[1] -Company
[2]– Method
[3] -Damac
